|
|
|
 |
Chirurgia ortognatyczna pozwala na leczenie wrodzonych wad zgryzu wynikających z dysproporcji rozwojowych kości twarzoczaszki. W przypadkach gdy występuje przerost lub niedobór wzrostu kości szczęki i/lub żuchwy, leczenie ortodontyczne jako jedyny sposób terapii jest niewystarczające, a niekiedy wręcz bezradne.
Nasilona wada kostna manifestująca się cofnięciem szczęki z równoczesnym przerostem doprzednim żuchwy. Pacjent bezpośrednio przed zabiegiem operacyjnym, po przygotowawczyn leczeniu ortodontycznym.
Wykonywane zabiegi w zakresie chirurgii ortognatycznej obejmują zabiegi osteotomii, czyli przecięcia kości szczęki i żuchwy. Dzięki uzyskanej ruchomości, możliwe jest ustawienie kości szczęk w pożądanej pozycji względem siebie.
Celem tego leczenia jest poprawa funkcji układu stomatognatycznego poprzez poprawę warunków zgryzowych oraz, co nie mniej jest ważne, poprawę rysów twarzy pacjenta.
Dodać należy, ze efekt ostateczny leczenia pacjenta z kostna wadą zgryzu, osiągnięty dzięki chirurgii ortognatycznej, opiera się na ścisłej współpracy z lekarzem ortodontą i odpowiedniemu leczeniu ortodontycznemu.
Ogólnie można powiedzieć, że wszystkie wrodzone wady kostne zgryzu prowadzą do zaburzeń funkcji takich jak prawidłowa praca stawów skroniowo-żuchwowych, gryzienie pokarmów i połykanie, a nawet mowa.
Negatywnie wpływają również na rysy twarzy.
Z czasem nasilają schorzenia przyzębia oraz zwiększają ryzyko wystąpienia próchnicy zębów.
Wady kostne (gnatyczne) zgryzu i chirurgiczne metody ich leczenia
Prognatyzm żuchwowy - Progenia
W tej wadzie dominuje wysunięta broda i warga dolna.Siekacze dolne wysunięte są przed siekacze górne, a warunki zgryzowe określamy jako przodozgryz całkowity.
Retrognatyzm żuchwowy - tylożuchwie morfologiczne
Retrognacja objawia się na zahamowaniu do przedniego wzrostu żuchwy.
W rysach twarzy widoczna jest nadmierne cofnięcie bródki. Widoczne jest także cofniecie wargi dolnej, wraz z wyraźnie pogłębioną bruzdą wargowo-brodkową.
W zwarciu widoczny jest tyłozgryz całkowity wraz z występowaniem szpary przednio-tylnej pomiędzy siekaczami górnymi i dolnymi.
Zgryz otwarty całkowity
Zęby górne i dolne przeważnie mają ze sobą kontakt na ostatnich trzonowcach. W rysach obserwujemy wydłużenie twarzy, może wystąpić osłabienie mięśnia zamykającego szparę ust. Często występuje uśmiech dziąsłowy - podczas pełnego uśmiechu nadmiernie widoczne jest dziąsło górne. Również występuje dość często zaburzenie pracy języka oraz zaburzenia wymowy.
Zgryz głęboki całkowity
Dominuje w rysach twarzy skrócenie dolnego odcinka. Warga dolna jest wywinięta, z czym wiąże się pogłębienie bruzdy wargowo-brodkowej.
Zgryz głęboki całkowity często występuje z tyłozuchwiem.
Asymetria twarzy
Widoczne jako różnego stopnia nasilone asymetrie kości twarzoczaszki i współistniejące asymetryczne wady zgryzu.
|
|
 |
|
